مرتضی هم جزو همان یادگار های عزیز دوران محلّة اســـتخر و کاخ جوانان بود ، مهربان ، صمیمی ،
بی ریا . هیچگاه لبش را بی لبخند به یاد ندارم و مســـلم همین خصمصیت خوب اوست که الان هم او را
همانگونه شاد و بسیار جوان تر از ســــــالهایش می بینی . مرتضی راه ورود به قلب هر کسی را خوب
می شناسد و در جمعی که او هست محال است که صــــــــــــــدای خنده دمی قطع شود تا جائیکه حتی به
اعتراض دوستان هم میکشد که پس کار را کی شـــــروع کنیم ؟ زمانی هم که خود مرتضی ساکت است
معروف صفر زاده از مرتضی میگوید و طاووسی از خنده ریســـه میرود و جالب اینکه مرتضی خود نیز
پا به پای آنان میخندد . جوان مانده و شاداب تر از هر یک از ما .... هنرش را نیز با خود زنده و شاداب
نگاه داشته . مرتضی شیخانی را باید به جز یک هنرمند در عرصــــــــــــة موسیقی ایران ، یک نابغه در
صحنة زندگی خواند چون هیچگاه ندیدیم که چهره اش را سختی ها یا مشــکلات عوض کند . او هم یکی
از سرقفلی های ثابت و دوست داشتنی سفر های من به ایران عزیز است . بگذارید در باره اش از کتاب
سیمای هنرمندان بنویسم .
مرتضی شیخانی – سیمای هنرمندان ایران – جلد چهارم – صفحة 208 – 209 – 210 – 211
مرتضی شیخانی به سال 1327 خورشیدی در تهران محلّة گمرک امیریه متولد شد ، تحصیلات ابتدائی را
دبستان بینش و دوره دبیرستان را در دبیرستان پیر نیا به پایان برد .
از کودکی به موسیقی علاقه داشت و در ســـــــــال پنجم ابتدائی تحصیل میکرد که در جشن های مدرسه
فعّالانه شرکت می نمود.
از سال 1354 یک دورة یک ساله را در هنرســــــــــتان عالی موسیقی زیر نظر استاد محمد اسماعیلی
هنرمنــــــد با ارزش موسیقی کار تنبک نوازی را دنبــــــــــال و طی کرد ، پس از آن از روی نوار ، کار
هنرمنــــــــدان دیگر را ملاک قرار داد و سبک و سیاق هر یک را امتحان و بهره برداری کرد .
بعد ها در اردوی تربیتی و هنری رامســــــر با هنر مندانی مثل : میلاد کیائی ، علیرضــــــــــا طاووسی ،
جلیل عندلیبی ، مسعود حسنخانی ، لقمان ادهمی ، امیـــــــــــــر پازوکی ، حشمت الله جودکی شرکت کرد
ولی بیشتر فعالیت های هنــــــــــــــری خودرا بعد ها با میلاد کیائی ، علیرضا طاووسی ، جلیل عندلیبی ،
محمد موسوی به اجراء در آورده و همکاری داشته است .
وی مدتی نیز با یکی از ارکستر های وزارت فرهنگ و هنر وقت همکاری کرد و در همین ســـــــالها با
رادیو و تلویزیون به صورت پراکنده همراه سایر هنرمندان دیگر این سازمان همکاری داشت و سالها
با مرتضی احمدی ، هنرمند رادیو ، تلویزیون ، سینما و تأتر و دوبلر ، همراه امیـــــر بیداریان آهنگهای
ضربی قیلم ها و سریال ها را اجراء کرد .
سایر هنرمندانی که وی با آنها بعد ها در رادیو و تلویزیون همکاری کرد عبارتند از : شهریار فریوسفی،
جمال جهانشاد ، رضا کاشیان ، داود مجیدیان . در همنوازی ضرب غیر از امیـــــــــــــر بیداریان با رضا
بهنام ، رضا کاشیان ، مهرپویا ، و حاج حسینی همکاری کرده است .
وی جهت شناساندن موسیقی سنتی ایران همراه سایر هنرمندان مثل علیرضا طاووسی ، جلیل عندلیبی،
امیر پازوکی و ...... به کشور های آلمان و آمریکا ســـــــفر کرد و د رچار چوب روابط فرهنگی هنری
کنسرت هائی با هنرمندان مذکور بر پا کرده است و در داخل کشــــــــور نیز در شهر های مختلف همراه
بسیاری از هنرمندان رادیو و تلویزیون در جشن های ملّی و مذهبی شرکت نموده است .
مرتضی شیخانی علاوه بر نواختن تنبک که ســــاز اختصاصی او می باشد با نواختن دف ، آشنائی کامل
دارد و موســــــــیقی آذری را خوب می شناسد . وی در رشتة خوشــنویسی در انجمن خوشنویسان مدت
پنج سال کار کرد و دورة آن را با موفقیت به پایان رســــــــانید و هم اکنون یکی از خوشنویسان کشور
به شمار میرود .
از کتاب سیمای هنرمندان ایران نگارش آقای حبیب الله نصیری فر در شش جلد
بی ریا . هیچگاه لبش را بی لبخند به یاد ندارم و مســـلم همین خصمصیت خوب اوست که الان هم او را
همانگونه شاد و بسیار جوان تر از ســــــالهایش می بینی . مرتضی راه ورود به قلب هر کسی را خوب
می شناسد و در جمعی که او هست محال است که صــــــــــــــدای خنده دمی قطع شود تا جائیکه حتی به
اعتراض دوستان هم میکشد که پس کار را کی شـــــروع کنیم ؟ زمانی هم که خود مرتضی ساکت است
معروف صفر زاده از مرتضی میگوید و طاووسی از خنده ریســـه میرود و جالب اینکه مرتضی خود نیز
پا به پای آنان میخندد . جوان مانده و شاداب تر از هر یک از ما .... هنرش را نیز با خود زنده و شاداب
نگاه داشته . مرتضی شیخانی را باید به جز یک هنرمند در عرصــــــــــــة موسیقی ایران ، یک نابغه در
صحنة زندگی خواند چون هیچگاه ندیدیم که چهره اش را سختی ها یا مشــکلات عوض کند . او هم یکی
از سرقفلی های ثابت و دوست داشتنی سفر های من به ایران عزیز است . بگذارید در باره اش از کتاب
سیمای هنرمندان بنویسم .
مرتضی شیخانی – سیمای هنرمندان ایران – جلد چهارم – صفحة 208 – 209 – 210 – 211
مرتضی شیخانی به سال 1327 خورشیدی در تهران محلّة گمرک امیریه متولد شد ، تحصیلات ابتدائی را
دبستان بینش و دوره دبیرستان را در دبیرستان پیر نیا به پایان برد .
از کودکی به موسیقی علاقه داشت و در ســـــــــال پنجم ابتدائی تحصیل میکرد که در جشن های مدرسه
فعّالانه شرکت می نمود.
از سال 1354 یک دورة یک ساله را در هنرســــــــــتان عالی موسیقی زیر نظر استاد محمد اسماعیلی
هنرمنــــــد با ارزش موسیقی کار تنبک نوازی را دنبــــــــــال و طی کرد ، پس از آن از روی نوار ، کار
هنرمنــــــــدان دیگر را ملاک قرار داد و سبک و سیاق هر یک را امتحان و بهره برداری کرد .
بعد ها در اردوی تربیتی و هنری رامســــــر با هنر مندانی مثل : میلاد کیائی ، علیرضــــــــــا طاووسی ،
جلیل عندلیبی ، مسعود حسنخانی ، لقمان ادهمی ، امیـــــــــــــر پازوکی ، حشمت الله جودکی شرکت کرد
ولی بیشتر فعالیت های هنــــــــــــــری خودرا بعد ها با میلاد کیائی ، علیرضا طاووسی ، جلیل عندلیبی ،
محمد موسوی به اجراء در آورده و همکاری داشته است .
وی مدتی نیز با یکی از ارکستر های وزارت فرهنگ و هنر وقت همکاری کرد و در همین ســـــــالها با
رادیو و تلویزیون به صورت پراکنده همراه سایر هنرمندان دیگر این سازمان همکاری داشت و سالها
با مرتضی احمدی ، هنرمند رادیو ، تلویزیون ، سینما و تأتر و دوبلر ، همراه امیـــــر بیداریان آهنگهای
ضربی قیلم ها و سریال ها را اجراء کرد .
سایر هنرمندانی که وی با آنها بعد ها در رادیو و تلویزیون همکاری کرد عبارتند از : شهریار فریوسفی،
جمال جهانشاد ، رضا کاشیان ، داود مجیدیان . در همنوازی ضرب غیر از امیـــــــــــــر بیداریان با رضا
بهنام ، رضا کاشیان ، مهرپویا ، و حاج حسینی همکاری کرده است .
وی جهت شناساندن موسیقی سنتی ایران همراه سایر هنرمندان مثل علیرضا طاووسی ، جلیل عندلیبی،
امیر پازوکی و ...... به کشور های آلمان و آمریکا ســـــــفر کرد و د رچار چوب روابط فرهنگی هنری
کنسرت هائی با هنرمندان مذکور بر پا کرده است و در داخل کشــــــــور نیز در شهر های مختلف همراه
بسیاری از هنرمندان رادیو و تلویزیون در جشن های ملّی و مذهبی شرکت نموده است .
مرتضی شیخانی علاوه بر نواختن تنبک که ســــاز اختصاصی او می باشد با نواختن دف ، آشنائی کامل
دارد و موســــــــیقی آذری را خوب می شناسد . وی در رشتة خوشــنویسی در انجمن خوشنویسان مدت
پنج سال کار کرد و دورة آن را با موفقیت به پایان رســــــــانید و هم اکنون یکی از خوشنویسان کشور
به شمار میرود .
از کتاب سیمای هنرمندان ایران نگارش آقای حبیب الله نصیری فر در شش جلد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر