علیرضا طاووسی ( ویولن )
طاووسی هم یکی از همان عزیزانی بود که از کاخ جنـــــــــــــوبی می شناختمش و حالت به خصوص
چهره اش را هیچگاه از یاد نبــــــردم ، هر وفت که می نواخت انگــــــــــار در خویش نبود با هر نت و
با هر حرکت آرشه اش حالتی میگرفت کـــــــــــــــه باید اهل دل باشی تا بدانی چیست . او بود و لقمان
ادهمی کـــــــه او در ایران ماند و لقمان به غربت رفت و تنها با شـــــنیدن کار ها و صدای سازش که
با صدای ستار یا مهستی توأم است گاهی با او به یاد می نشینم . علیرضـــــــــــــا طاووسی را پس از
سالها دوری در ســـــــــــــــفرم به ایران در منزل دوستی صاحبدل و هنردوست در یک بزم هنری دیدم
همان بود کــــــــــــه می شناختمش تنها یک تغییر کلی را در او حس کردم و آنهم صدای سازش بود و
سوزی که از آرشه اش بر میخواست . همــــــــــــــــــه بودند ، هوشنگ فرهومند ، مرتضی شیخانی ،
معروف صفر زاده و ....... با صدای ســـــــــــــــــازش خواندم و رفتم به همان دوران خوش جوانیم ..
آنشب یکی از شبهای فراموش نشدنی زندگیم بود . باز هم طاووسی را دیدم هر جـــــــــــــا که یارانش
بود او هم بود و در آخرین ســـــــــــفرم هم او را همانگونه که قبــــــــــلا دیده بودمش ...... طاووسی
گنجیست گرانبها که گوهر نشناسان شـــــــاید به عمد یا از روی نادانی از او غافلند و نه تنها او بلکه
خیلی از این عزیزان را کـــــــــــــــــــــه وجودشان برای هر کشوری ثروتی عظیم است و دلشان هفت
گنجینه هنرو علم به دست فراموشی داده اند .
کتاب سیمای هنرمندان ایران – جلد چهارم – صفحه 60 – 61- 62- 63 و 64
علیرضـــــــــــــــــــا طاووسی از شیرین نوازندگان ساز ویولن است که به سال 1325 خورشیدی در
شهرستان کرمانشاه متولد شد ، تحصیلات ابتدائی را در دبســتان کزازی و متوسطه را در دبیرستان
زادگاه خود ادامه داد ولی بعد ها که به تهران آمد در دبیرســــــتان دارالفنون آن را به پایان رسانید.
میرزا آقا طاووسی از هنرمندان و آواز خوانان صاحب نام کرمانشـــــــــاه بود که وی از ابتداء تحت
تأثیر صدای جذاب و آواز او به موسیقی گرایش پیدا کرد .
علیرضا طاووسی از سن سیزده سالگی فرا گیری موسیقی و نواختن ساز ویولن را نزد هنرمنـــدی
که کلاس موسیقی داشت به نام فروهر ، مدت دو ســـــــــال کارکرد سپس نزد هنرمند دیگرس به نام
خائف که از اقلیت های مذهبی ارامنه بود رفت و مدت یک سال هم نزد ایشان به فراگیری موسیقی
پرداخت .
وی زمانی که به تهران آمد خوشبختانه با حسین یوسف زمانی هنرمنـــــــــد ارجمند همسایه شد که
از این همسایگی بهره های فراوان نصیب وی از جهت آشتائی با هنر موسیقی گردید . پس از چندی
در یک برنامه هنری با میلاد کیــــــــــــائی نوازنده صاحب سبک سنتور و هنرمند با فرهنگ کاسعلی
اکبر پور نوازنده و آهنگساز ارجمند رادیو و معروف صفر زاده هنرمنـــــــد دیگری که بسیار دوست
داشتنی و درویش مسلک و بی ادعاست دوست شــــــد و در برنامه های هنری چندی با این عزیزان
همکاری کرد .
علیرضا طاووسی زمانی که در دبیرستان دارالفنون مشغول ادامه تحصیل بود با ارکستر مدرســــــه
آشنا شد و همراه آنها در اردوی موسیقی و فرهنگی – هنــری سراسر کشور شرکت کرد که در این
ارکستر رتبه اول را به دست آورد و بعد ها در کنسرت های متعددی کـــــــــــه در مدرسه به مناسبت
جشن های ملی و مذهبی در دبیرستان های تهران بر پا میشــــــد همراه دوستان هنرمند خود شرکت
می کرد . وی لز کلاس ششم متوسطه قدیم به رادیو راه یافت ، در رادیو با مهدی ســــهیلی شاعر و
ترانه سرا ، همراه با صـــــــدای ایرج همکاری خودرا با برنامه های رادیو ایران آغاز کرد ، سپس
در تلویزیون در برنامه (( شب چهره )) که با همکـــاری هنرمندان : میلاد کیائی ( نوازنده سنتور )،
فخرالدین حکیمی ( نوازنده تار ) ، رضــــــــا بهنام ( نوازنده ضرب ) ، مرتضی جوهری ( خواننده )،
ترتیب داده شده بود همکاری کرد و سالها این برنامه ادامه داشت کــه در واقع باید خاطر نشان کرد
که با اکثر خوانندگان رادیو و تلویزیون همکاری کــــــــــــرد که می توان از : محمود رحمانی پور ،
احمد رخمانی پور ، میلاد کیائی ، فخرالدین حکیمی ، احمد علی راغب ، امیر ناصـــــــــــــــر افتتاح،
فرهنگ شریف ، امیر بیداریان ، اکبـــــــــــــــر گلپایگانی ، مرتضی جوهری ، محمد موسوی ، قاسم
رفعتی ، عبدالنقی افشار نیا ، مرتضی شیخانی ، جمال جهانشاد ، عبــدالله معارفی ، جهانگیر ملک ،
جلیل شهناز ، محمد رضا لطفی ، علی و منوچهر خیــــــــــر خواه ، هوشنگ فرهومند ، بهمن و علی
سراجیان ، محمد ابراهیم ذوالقدر ، محمد منتشری و بسیاری دیگر نام برد که با بسیاری از این عزیزان
غیر از برنامه های رادیوئی و تلویزیونی درایران و خارج از کشور برنامه های هنری و کنسرت های
متعددی تحت عنوان شناخت موسیقی و فرهنگ صوتی ایران در ســـالن های مختلف مراکز علمی و
فرهنگی به اجراء در آورده است .
وی در سال 1347 به استخدام بانک ملی ایران در آمد و از سال 1358 تا سال 1376 به عنوان مدیر
بانک ملی یکی از شعبه های خیابان خوش مشغول انجام وظیفه شد و تا زمان بازنشستگی که شهریور
1376 بود ، ساز وی همیشه مونس تنهائی او بوده و آنرا برای دل خود می نواخت و اندوخته های
خودرا به چند هنر جوی مورد نظر خود تعلیم داد .
علیرضا طاووسی علاوه بر نواختن ساز ویولن که ساز اختصاصی وی می باشد ، با نواختن سازهای
سنتور ، سه تار ، تار و تنبک نیز آشنائی دارد و آنها را به شیرینی می نوازد . وی در ســـــــال 1359
ازدواج کرد که خداوند پسری به وی و همسر او عنایت کرد به نام احسان که در حال حاضر دانشجوی
رشته صنایع غذائی می باشد و با نواختن ساز های سنتور و ضرب آشنائی دارد که ن.اختن سنتور را
جدی تر از ضرب دنبال می کند . وی نواختن سنتور را نزد پر خود، از روی نت فرا گرفته است .
از کتاب سیمای هنرمندان – جلد چهارم – نوشته آقای حبیب الله نصیری فر
طاووسی هم یکی از همان عزیزانی بود که از کاخ جنـــــــــــــوبی می شناختمش و حالت به خصوص
چهره اش را هیچگاه از یاد نبــــــردم ، هر وفت که می نواخت انگــــــــــار در خویش نبود با هر نت و
با هر حرکت آرشه اش حالتی میگرفت کـــــــــــــــه باید اهل دل باشی تا بدانی چیست . او بود و لقمان
ادهمی کـــــــه او در ایران ماند و لقمان به غربت رفت و تنها با شـــــنیدن کار ها و صدای سازش که
با صدای ستار یا مهستی توأم است گاهی با او به یاد می نشینم . علیرضـــــــــــــا طاووسی را پس از
سالها دوری در ســـــــــــــــفرم به ایران در منزل دوستی صاحبدل و هنردوست در یک بزم هنری دیدم
همان بود کــــــــــــه می شناختمش تنها یک تغییر کلی را در او حس کردم و آنهم صدای سازش بود و
سوزی که از آرشه اش بر میخواست . همــــــــــــــــــه بودند ، هوشنگ فرهومند ، مرتضی شیخانی ،
معروف صفر زاده و ....... با صدای ســـــــــــــــــازش خواندم و رفتم به همان دوران خوش جوانیم ..
آنشب یکی از شبهای فراموش نشدنی زندگیم بود . باز هم طاووسی را دیدم هر جـــــــــــــا که یارانش
بود او هم بود و در آخرین ســـــــــــفرم هم او را همانگونه که قبــــــــــلا دیده بودمش ...... طاووسی
گنجیست گرانبها که گوهر نشناسان شـــــــاید به عمد یا از روی نادانی از او غافلند و نه تنها او بلکه
خیلی از این عزیزان را کـــــــــــــــــــــه وجودشان برای هر کشوری ثروتی عظیم است و دلشان هفت
گنجینه هنرو علم به دست فراموشی داده اند .
کتاب سیمای هنرمندان ایران – جلد چهارم – صفحه 60 – 61- 62- 63 و 64
علیرضـــــــــــــــــــا طاووسی از شیرین نوازندگان ساز ویولن است که به سال 1325 خورشیدی در
شهرستان کرمانشاه متولد شد ، تحصیلات ابتدائی را در دبســتان کزازی و متوسطه را در دبیرستان
زادگاه خود ادامه داد ولی بعد ها که به تهران آمد در دبیرســــــتان دارالفنون آن را به پایان رسانید.
میرزا آقا طاووسی از هنرمندان و آواز خوانان صاحب نام کرمانشـــــــــاه بود که وی از ابتداء تحت
تأثیر صدای جذاب و آواز او به موسیقی گرایش پیدا کرد .
علیرضا طاووسی از سن سیزده سالگی فرا گیری موسیقی و نواختن ساز ویولن را نزد هنرمنـــدی
که کلاس موسیقی داشت به نام فروهر ، مدت دو ســـــــــال کارکرد سپس نزد هنرمند دیگرس به نام
خائف که از اقلیت های مذهبی ارامنه بود رفت و مدت یک سال هم نزد ایشان به فراگیری موسیقی
پرداخت .
وی زمانی که به تهران آمد خوشبختانه با حسین یوسف زمانی هنرمنـــــــــد ارجمند همسایه شد که
از این همسایگی بهره های فراوان نصیب وی از جهت آشتائی با هنر موسیقی گردید . پس از چندی
در یک برنامه هنری با میلاد کیــــــــــــائی نوازنده صاحب سبک سنتور و هنرمند با فرهنگ کاسعلی
اکبر پور نوازنده و آهنگساز ارجمند رادیو و معروف صفر زاده هنرمنـــــــد دیگری که بسیار دوست
داشتنی و درویش مسلک و بی ادعاست دوست شــــــد و در برنامه های هنری چندی با این عزیزان
همکاری کرد .
علیرضا طاووسی زمانی که در دبیرستان دارالفنون مشغول ادامه تحصیل بود با ارکستر مدرســــــه
آشنا شد و همراه آنها در اردوی موسیقی و فرهنگی – هنــری سراسر کشور شرکت کرد که در این
ارکستر رتبه اول را به دست آورد و بعد ها در کنسرت های متعددی کـــــــــــه در مدرسه به مناسبت
جشن های ملی و مذهبی در دبیرستان های تهران بر پا میشــــــد همراه دوستان هنرمند خود شرکت
می کرد . وی لز کلاس ششم متوسطه قدیم به رادیو راه یافت ، در رادیو با مهدی ســــهیلی شاعر و
ترانه سرا ، همراه با صـــــــدای ایرج همکاری خودرا با برنامه های رادیو ایران آغاز کرد ، سپس
در تلویزیون در برنامه (( شب چهره )) که با همکـــاری هنرمندان : میلاد کیائی ( نوازنده سنتور )،
فخرالدین حکیمی ( نوازنده تار ) ، رضــــــــا بهنام ( نوازنده ضرب ) ، مرتضی جوهری ( خواننده )،
ترتیب داده شده بود همکاری کرد و سالها این برنامه ادامه داشت کــه در واقع باید خاطر نشان کرد
که با اکثر خوانندگان رادیو و تلویزیون همکاری کــــــــــــرد که می توان از : محمود رحمانی پور ،
احمد رخمانی پور ، میلاد کیائی ، فخرالدین حکیمی ، احمد علی راغب ، امیر ناصـــــــــــــــر افتتاح،
فرهنگ شریف ، امیر بیداریان ، اکبـــــــــــــــر گلپایگانی ، مرتضی جوهری ، محمد موسوی ، قاسم
رفعتی ، عبدالنقی افشار نیا ، مرتضی شیخانی ، جمال جهانشاد ، عبــدالله معارفی ، جهانگیر ملک ،
جلیل شهناز ، محمد رضا لطفی ، علی و منوچهر خیــــــــــر خواه ، هوشنگ فرهومند ، بهمن و علی
سراجیان ، محمد ابراهیم ذوالقدر ، محمد منتشری و بسیاری دیگر نام برد که با بسیاری از این عزیزان
غیر از برنامه های رادیوئی و تلویزیونی درایران و خارج از کشور برنامه های هنری و کنسرت های
متعددی تحت عنوان شناخت موسیقی و فرهنگ صوتی ایران در ســـالن های مختلف مراکز علمی و
فرهنگی به اجراء در آورده است .
وی در سال 1347 به استخدام بانک ملی ایران در آمد و از سال 1358 تا سال 1376 به عنوان مدیر
بانک ملی یکی از شعبه های خیابان خوش مشغول انجام وظیفه شد و تا زمان بازنشستگی که شهریور
1376 بود ، ساز وی همیشه مونس تنهائی او بوده و آنرا برای دل خود می نواخت و اندوخته های
خودرا به چند هنر جوی مورد نظر خود تعلیم داد .
علیرضا طاووسی علاوه بر نواختن ساز ویولن که ساز اختصاصی وی می باشد ، با نواختن سازهای
سنتور ، سه تار ، تار و تنبک نیز آشنائی دارد و آنها را به شیرینی می نوازد . وی در ســـــــال 1359
ازدواج کرد که خداوند پسری به وی و همسر او عنایت کرد به نام احسان که در حال حاضر دانشجوی
رشته صنایع غذائی می باشد و با نواختن ساز های سنتور و ضرب آشنائی دارد که ن.اختن سنتور را
جدی تر از ضرب دنبال می کند . وی نواختن سنتور را نزد پر خود، از روی نت فرا گرفته است .
از کتاب سیمای هنرمندان – جلد چهارم – نوشته آقای حبیب الله نصیری فر
برگرفته از سایت دختر مهناب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر